اپل برای حل بحران باتری عینک هوشمند، به سراغ تراشه اپل واچ میرود
یک مانع در مسیر توسعه عینک هوشمند اپل، محدودیت شدید باتری در یک دستگاه کاملاً مستقل است؛ محصولی که در صورت استفاده از سختافزارهای مرسوم، احتمالاً تنها چند ساعت دوام میآورد. همین مسئله باعث شده این عینکها، حداقل در نسل اول، نتوانند بهعنوان جایگزینی واقعی برای آیفون مطرح شوند و اپل را وادار به بازنگری اساسی در انتخاب تراشه و معماری سختافزاری کند.
گزارشهای پیشین نشان میداد اپل به تراشهای نیاز دارد که عملکردی در سطح چیپهای سری A آیفون ارائه دهد، اما تنها کسری از مصرف انرژی آنها را داشته باشد. دستیابی به چنین تعادلی، نیازمند طراحی سیلیکونی کاملاً متفاوت است؛ تراشهای که هم توان پردازشی کافی برای پردازش تصویر، فرمانهای صوتی و هوش مصنوعی را داشته باشد و هم مصرف انرژی را بهشدت کنترل کند. در همین راستا، مشخص شده اپل از قبل چنین راهحلی را در یکی از خطوط تولید فعلی خود در اختیار دارد. قدرتمندترین SiP این شرکت، یعنی تراشه S10 که در اپل واچ بهکار رفته، با وجود عملکرد ضعیفتر نسبت به A19 و A19 پرو، از نظر بهرهوری انرژی در سطحی قرار دارد که میتواند برای عینکهای هوشمند گزینهای ایدهآل باشد.
تراشه S10 از یک پیکربندی دو هستهای پردازشی به همراه یک موتور عصبی چهار هستهای بهره میبرد و اگرچه توان رقابت مستقیم با جدیدترین تراشههای آیفون را ندارد، اما از نظر قدرت پردازشی میتواند با چیپهای نسلهای قدیمیتر آیفون برابری کند. به گفته منابعی مانند EBN، همین توازن میان توان و مصرف انرژی، S10 را به انتخابی منطقی تبدیل میکند. مقایسه باتری ویژن پرو با عینکهای هوشمند آینده اپل، اهمیت این تصمیم را بیشتر روشن میکند. هدست اپل با وجود باتری بزرگ ۳۵.۹ واتساعتی، تنها تا سه ساعت شارژدهی دارد، در حالی که عینکهای هوشمند اپل برای حفظ وزن پایین، احتمالاً به باتریهایی کوچکتر از ۸۰۰ میلیآمپر ساعت محدود خواهند شد.
در مقابل، اپل واچ اولترا ۳ که به تراشه S10 مجهز است، میتواند تا ۴۲ ساعت در استفاده عادی و حتی ۷۲ ساعت در حالت کممصرف دوام بیاورد. این آمار نشان میدهد که استفاده از یک تراشه غیرآیفونی، لزوماً به معنای فدا کردن تجربه کاربری نیست و میتواند عمر باتری عینکهای هوشمند را به سطحی قابل قبول برساند. با وجود استفاده از تراشهای متفاوت، انتظار میرود عینک هوشمند اپل از نظر قابلیتها محدود نباشد. این محصول باید بتواند همزمان تصاویر چند دوربین را پردازش کند، دستورات سیری را اجرا نماید و در حالت اتصال به آیفون، وظایف مرتبط با هوش مصنوعی را بدون افت عملکرد انجام دهد.
طبق گزارشها، نسل نخست عینکهای هوشمند اپل که احتمالاً در سال ۲۰۲۶ معرفی میشود، فاقد نمایشگر خواهد بود و از اتصال سیمی یا بیسیم به آیفون یا مک استفاده میکند. در مقابل، نسل دوم که برای سال ۲۰۲۷ برنامهریزی شده، میتواند بسته به دستگاه متصلشده، دو سیستمعامل متفاوت را اجرا کند و گامی جدیتر بهسوی آینده محاسبات پوشیدنی اپل بردارد.
